Zeventiende verslag (maandag 24 & dinsdag 25 sept)

Op maandag 24 september liet ik de wekker aflopen, zodat mijn ouders zich niet zouden verslapen. Toen we die dag ontbijt wilden maken, viel plotseling het licht uit. We keken of de stoppen waren gesprongen, maar dat was niet het geval. Ik ben daarom naar beneden gelopen om tegen Serge te zeggen dat de stroom was uitgevallen. Hij lag zelf op de bank met een lampje in de hand. Hij zei dat het waarschijnlijk door het onweer kwam en liep met me mee kijken of de stoppen in het huis waren gesprongen, maar ook dat was niet. Het moest dus in de hele straat zijn en Serge ging buiten kijken en zei dat we moesten afwachten. Even later ben ik weer terug omhoog gegaan en ik heb het uitgelegd aan mijn ouders. Het klaarmaken van het ontbijt en de lunch ging vrij lastig in het donker, maar gelukkig had ik een zaklampje met led-licht. Ik wilde zo min mogelijk de koelkasten openen, aangezien deze natuurlijk ook uit waren en dus niet meer koelden. Serge kwam tijdens het ontbijt omhoog om te vragen of we niks warms wilden, of dat we niet iets wilden opwarmen. Dat was niet nodig en we bedankten hiervoor. Onder zetten we de spullen in de auto en bedankten we Brigitte, die buren wilden bellen, maar geen telefoon had. Daarom gaf mijn moeder haar haar mobiel. Vervolgens vroeg ze of mijn ouders geen koffie of thee wilden en dus bleven zij nog even en nam ik afscheid en liep naar het werk.
Ik was te vroeg en liep daarom wat rond door het parkje. Toen er even later nog niemand was, liep ik terug en zag ik Charlline naar het werk lopen. Daarom liep ik ook maar weer terug naar het bureau en daar wachtten Laura en Fleur al, waarna Antoine de deur kwam openen. Wij vijven waren de enige die vandaag werkten, omdat de rest naar een kantoor in Utrecht waren. Ik ging verder met de vertaling over Syrië, wat echt een vetlastige tekst was, met erg veel bijzinnen, waardoor ik de Franse zinnen vaker moest lezen om te begrijpen welke zinnen nou een geheel vormden, maar dus waren gescheiden door de bijzinnen. Rond 11 uur vroeg Charline me of ik tijd had en ik liep naar beneden. Daar vroeg ze me of ik een aantal zinnen van haar site kon vertalen. Na een stroeve start bedacht ik steeds meer vertalingen, waardoor het even duurde voordat ik tevreden was met het resultaat. In de pauze zaten we alle vijf op het bureau van Antoine en Charline en het was vooral Antoine die praatte, zoals hij dat best goed kan.
Na de pauze ging ik weer verder met de vertaling en vroeg Laura of ik een aantal van de zinnen van haar site kon vertalen. Het waren bijna dezelfde zinnen als die van Charline, maar toch heb ik er een tijdje over gedaan en meerdere suggesties gegeven. Hierna heb ik tot ongeveer 10 over 5 aan de vertaling gewerkt en ben ik naar mijn kamer gegaan. Daar heb ik tagliatelle gegeten. Er was gelukkig weer stroom en na de afwas heb ik in het papieren logboek geschreven en heb ik geskypet en League of Legends gespeeld.

Op dinsdag 25 september werd ik rond 2 uur wakker door een fikse hagelbui (dus het heeft toch al eerder gehageld) Bij het werk deed Charline open en toen ik net op de eerste verdieping was, belde Laura aan deed ik de deur open. Ook deze dag heb ik aan de vertaling over Syrië gewerkt. In de pauze zei Laura voor de grap dat Charline en ik nadat Fleur en zij zouden zijn vertrokken, verliefd op elkaar zouden worden. Ik wist niet wat ik daar op moest antwoorden, dus ik zei maar niks. Na de pauze ging ik weer verder met vertalen (interessant :P) Audrey vroeg me of ik de nummering van een 49 pagina's tellend document kon controleren en aanpassen. Nadat ik het had uitgevogeld, ging dit prima. Doordat niet op alle pagina's een nummer stond, duurde deze taak vrij lang. Rond kwart over 5 ben ik gegaan en buiten begon het ineens hard te regenen (jippie) Op mijn kamer maakte ik wortelstamppot met gehaktbal (Hollands). Zoals elke avond heb ik in het logboek geschreven, geskypet met mijn moeder en League of Legends gespeeld (Ik hou van regelmaat ;p). Ook heb ik tot ongeveer middernacht met twee klasgenoten geskypet.