Tiende verslag (zaterdag 8 & zondag 9 september)

Op zaterdag 8 september stond ik rond 9 uur op en nadat ik nog even had gecomputerd, maakte ik aanstalten om boodschappen te gaan doen. Met de trolley en mijn schoudertas liep ik eerst naar de Orange-winkel om te vragen of ze er ook Vodafone-telefoonkaarten hadden, maar die hadden ze daar niet. Daarna liep ik naar de Carrefour. Onderweg zag ik dat er markt was op de Grand Rue, waar veel mensen waren en omdat de markt dichtbij de weg lag, moest ik langs een smal stuk stoep mensen passeren. In de supermarkt kon ik alles vinden, op het gehakt na. Aan de kassa ging het vrij snel, zeker toen ik aan de beurt was. Ik moest snel alles inladen en ik liep terug naar mijn kamer. Ik kreeg het behoorlijk warm van de zon en het omhoog lopen met de boodschappen en ik kwam weer bezweet op mijn kamer aan. Hier heb ik soep met een soort ciabatta-broodje gemaakt, wat erg goed smaakte! :D Jammer dat dat het enige broodje was dat ik had. Later ben ik naar de stad gegaan om te kijken of ik er tijdschriften kon vinden voor mijn lees-en vertaalproject, maar ik kon er geen vinden. Ook ging ik een Phone House-winkel binnen om ook hier te vragen of ze hier Vodafone-opwaardeerkaarten hadden, maar ook hier hadden ze er geen. Vervolgens ben ik richting mijn kamer gelopen en ben ik in het parkje het boekje over de studentenverzekering gaan lezen. Op mijn kamer ging ik puree met vis maken. Eerst de vis gekookt, aangezien de puree in dezelfde pan moest worden klaargemaakt. Toen de vis klaar was, kreeg ik hem niet uit de plastic verpakking. Waarschijnlijk doordat deze zo warm was geworden door het koken, waardoor het lipje te glad was en ik een schaar moest gebruiken. Daarna ging ik douchen, Skypen en gamen.

Op 9 september ben ik rond kwart voor negen opgestaan. Ik wilde blijven liggen, maar doordat ik nog van alles moest doen, besloot ik maar op te staan. Ik heb gestofzuigd, de wc schoongemaakt en mijn bed verschoond. Hierna ging ik naar de waserette, na te hebben gecontroleerd of ik alle was in de tassen had gedaan. In de oude stad was het behoorlijk druk op de terrasjes, maar bij de wasserette was het rustig: enkel een echtpaar. Helaas ging niet alle was in de wasmachine die ik wilde gebruiken. Daarom haalde ik er wat uit en zette de machine aan, maar hij begon niet te draaien. Ik begreep er niks van en wilde ook niets meer eruit halen, omdat ik bang was dat er water uit zou lopen zodra ik de deur zou openen. Ook was ik bang dat ik mijn geld kwijt was. Na een tijdje heb ik er toch maar wat uitgehaald en direcht nadat ik de deur weer had gesloten, begon de machine te draaien. Opgelucht ging ik zitten lezen en toen de machine klaar was, deed ik de was in de droger, betaalde en zette deze aan. Echter was veel maar halfdroog en ik twijfelde over wat ik nog een keer in de droger zou doen. Na deze wasbeurt, vouwde ik alles op, deed het in de tas en liep naar mijn kamer. Bij het huis aangekomen, ontdekte ik dat ik mijn sleutel vergeten was! Ik zocht geschrokken mijn zakken en tassen na, maar ik kon de sleutel niet vinden. Ik wilde de eigenaar bellen, maar de accu van mijn mobiel was te leeg (zeg maar leeg) om te bellen en radeloos liep ik naar een telefooncel, maar omdat geen bruikbaar nummer wist, liep ik weer terug en besloot om naar het centrum te lopen. Met mijn was ben ik naar de boulevard gelopen en besloot daar om naar het hotel te lopen. Hier legde ik mijn probleem uit aan de receptioniste (de aardige oudere vrouw) en vroeg of ze een oplader had voor mijn telefoon. Na een tijdje zoeken en een klein misverstandje over de stroominvoer, vond ze een Engelse stekker, maar die paste niet in de France stopcontacten. Gelukkig had ze ook een 'omzetter' waardoor deze wel paste en ik mijn mobiel kon opladen. Ik belde de eigenaar van het huis en legde de situatie uit. Hij vertelde me dat ik naar de buurman kon gaan om daar de sleutel te vragen. Hij zou de buurman bellen om te zien of ze thuis waren. Ik belde hem even later terug en hij zei me dat ik naar het huis kon lopen en de sleutel ophalen. Ik bedankte de receptioniste en liep naar het huis van de buren. Ik belde aan (twee keer, maar die tweede keer was onnodig). Hij liep meteen met me mee en deed de deur open. Ik bedankt hem en liep met alle spullen naar boven. De sleutel bleek nog in de keuken te liggen :\ Ik maakte die dag pasta carbonara. Dat ging gelukkig goed en het smaakte ook erg goed! Ik heb in mijn logboek geschreven en gegamet, al ging dat ook niet goed door de slechte internetverbinding. Ook Skypen ging niet goed, dus belde ik mijn moeder die dag maar even.