Elfde verslag (maandag 10 - woensdag 12 september)

Op maandag 10 september merkte ik nadat ik was opgestaan dat veel onderbroeken en sokken nog niet helemaal droog waren. Die heb ik daarom maarop een rekje gehangen. Gelukkig waren er ook die wel droog waren (dat zou anders een beetje ongemakkelijk zijn geweest). Bij het werk aangekomen, zag ik daar Charline aankomen, we zeiden gedag, liepen naar binnen en gingen aan het werk. Ik had niks te doen, dus ik ging de deadline van het eerste voortgangsbericht in de agenda van hotmail zetten (naderhand heb ik daar niks aan gehad, want ik was nog bijna vergeten dat we een voortgangsbericht moesten versturen). Daarna kreeg ik van Audrey de opdracht om een PDF over te typen in Word. Ik was er even mee bezig, toen ze me zei dat ik kon stoppen, aangezien ze een programma had gevonden waarmee ze het PDF-bestand kon omzetten. Ik ging daarom maar de samenvattingen van de politieke partijen bekijken, al kon ik toch niet stemmen, aangezien ik mijn ID-kaart niet had gekopieerd. Daarna zei Audrey dat ik naar beneden kon gaan om een opdracht met Transite te beheren. Charline liet me de stappen zelf uitvoeren. De meeste gingen goed, maar ik had enkele nog niet onthouden. Ik had wel wat projecten waarmee ik kon oefenen. Rond kwart over 12 hield ik mijn pauze. Ik vertelde over wat er in het weekend was gebeurd (het 'sleutelincident' zeg maar) en na de pauze vertelde ik Audrey dat ik nog wat documenten had die Justine moest ondertekenen. Ze belde daarop Justine op en ik kon naar haar toe. Ik ga Justine de papieren en ze zou ze op een later tijdstip invullen. Ik kon even later weer aan de slag met Transite, waarna deze via de mail naar vertalers werden verstuurd en Charline in Excel bestelbonnen ervan maakte. Daarna was alles gedaan en kon ik naar huis. Ik wenste iedereen een fijne avond en liep naar mijn kamer. Ik bedacht me dat er ondertussen wel een brief van mevrouw Dirks tussen de post zou kunnen zitten en ik had gelijk. Vervolgens ging ik pasta ravioli maken (pasta-eter dat ik ben ;)) Ik kreeg echter een waterige saus, doordat ik te veel water had gebruikt, maar het smaakte prima. Na de afwas ging ik gamen, maar onder het gamen belde mijn moeder via Skype, dus dat kwam wat ongelegen. Ik had namelijk 9 uur ge-sms't in plaats van half 9.

Op dinsdag 11 september moest ik haast maken, waardoor ik bijna mijn jas en portemonnee vergat. Bij het bureau aangekomen, maakt Mark net de deur open en liet me binnen. Ik vroeg hem of ik de deur dicht moest doen, maar toen kwam Charline al binnen en deed zij de deur dicht. Op mijn bureau lagen de ondertekende documenten en ik stuurde omdat ik niks te doen had een e-mail naar mijn tante en mevrouw Dirks. Hierna zei Audrey dat ik weer naar beneden kon gaan om met Transite te gaan werken. Ik ging nog steeds niet helemaal vlekkeloos en Charline legde me uit dat er in principe twee procedures te volgen zijn, met een andere volgorde van de stappen. Hierna kreeg ik van Project Nordex (het vertaalbureau in Lille) de vraag of ik de revisie van mijn vertaling terug had gekregen en of ik hen kon helpen met de vertaling van 'enquête de l'opinion interne). Interne opiniepeiling was het eerste dat ik me opkwam, maar dat was te formeel en bedacht andere mogelijkheden. Daarna vroegen Laura, Fleur en Charline me of ik mee wilde naar de Mc Donald's en we reden er in Charline's 'vieille poubelle'. Daar kwam ik erachter dat je er ook via een automaat je bestelling kon doen. Fleur hielp me een handje en direct nadat ik klaar was (deed er wat lang over om terug te gaan naar het beginscherm), hoorde ik dat mijn bestelling al klaar was! Ik was een rietje vergeten, maar ik wist niet hoe dat ik het Frans heette, maar gelukkig begreep Laura vrij snel mijn gebaren en wat ik dus bedoelde: une paille.
Nadat iedereen klaar was, reden we terug en ik ging tot aan het einde van de werkdag aan een vertaalopdracht werken. Op een gegeven moment horrden we bijna constant flinke hamergeluiden. Wat bleek: ze waren een etage lager de ramen en kozijnen aan het vervangen/plaatsen (er zaten namelijk twee gaten in de ruiten). Abigail grapte dat het eerder leek alsof ze het gebouw aan het slopen waren. Na het werk ben ik naar de Carrefour gegaan en terug op mijn kamer maakte ik spaghetti. Ik maakte bij de eerste 'lading' te weinig, dus maakte ik nog wat extra. Ook had ik veel te weinig olijfolie gebruikt, waardoor de spaghetti erg aaneen plakte. Die avond achter de laptop gezeten.

Op woensdag 12 september wekte mijn horloge me om 02.00 uur (!) Ik stond op, maar voelde me nog erg moe (gek zeg...) Ik had niet in de gaten hoe laat het was en deed mijn dagelijkse dingen. Ik was bezig met boterhammen smeren, toen ik op mijn horloge keek en zag dat deze wel een rare tijd aangaf. Eerst dacht ik dat ik vergeten was de stopwatchfunctie uit te zetten (die telt op vanaf het eindsignaal), maar het bleek de tijd te zijn. Geschrokken liep ik naar de wekker en die gaf ook dezelfde tijd aan. Ook opgelucht ging ik terug slapen. Rond 7 uur stond ik op en rond half 9 liep ik naar het werk. Daar ging ik de vertaling nakijken en stuurde deze naar het vertaalbureau in Lille. Hierna kreeg ik een vertaling van 15 woorden en één van bijna 300 woorden. Die van 15 was vrij snel gemaakt, hoewel één regel lastig te vertalen was. De vertaling van 300 woorden ging over een collectie kinderwagens van Bugaloo.
Tijdens de pauze vertelde Laura een verhaal over Sint Christine. Het ging erover dat als je op 15 november 25 jaar en vrijgezel was, je Sint Christine genoemd werd en je van de mensen om je heen cadeaus mag vragen. Nou was het toevallig zo dat zij op 25 jaar en vrijgezel was (ook op die dag natuurlijk) en daarom gaf ze een soort van hint. Ik grapte dat ik dat over die cadeaus zou vergeten. Rond kwart over 1 gingen we een stukje over het strand (nou ja, het betegelde gedeelte) wandelen en hierna ging ik verder met de vertaling die die middag af moest zijn. Ik was er tot bijna 5 uur mee bezig, waarna ik hem naar 'Lille' stuurde. Daar hadden ze nog een vraag over een zin met een '(?)', waar ik twee vertaalmogelijkheden had neergezet. Ze kwamen met een mooie eigen vertaling en rond 17.10 uur ben ik naar het postkantoor gelopen om een envelop en postzegels te kopen, maar deze was helaas al dicht. Op mijn kamer moest ik bedenken wat ik wilde koken. Eerst wilde ik lasagne opwarmen, maar die zat nog in het vriesvak en ik besloot daarom aardappelpuree op te warmen, met kipvingers en sla. Na het afwassen, ging ik douchen en mijn laptoppen.