Negende verslag(donderdag 6 & vrijdag 7 september)

Op donderdag 6 september wilde ik weer even niet uit bed, maar aangezien ik tof op moet staan, ben ik ook maar snel opgestaan. Heb mijn ochtenddingen gedaan, boterhammen gesmeerd, maar geen lunch, aangezien ik de dag ervoor friet met ketchup had gegeten. Ik had dus nog boterhammen over (wel makkelijk , maar ik denk niet dat iedereen daar zo over zal denken). Iets na half negen ben ik naar het werk gegaan. Onderweg wilde ik de tijd timen, maar ik was niet meteen begonnen met timen, dus het had geen nut meer. Ik heb hem toch maar gezet en die avond, toen ik in mijn papieren logboek aan het schrijven was liep hij nog (19.16 uur) en heb ik hem op 10 uur en 34 minuten stopgezet. Op het werk aangekomen, deed Charline open en zei 'goedemorgen', in het Nederlands (is altijd leuk om Nederlands te horen in het buitenland) en ze vroeg, ook in het Nederlands, hoe het ging. Ik ging op mijn bureau verder aan de lange vertaalopdracht en kreeg even later de revisie terug van de vertaling, die ik de dag ervoor had gemaakt en ik moest deze verbeteren. Er zaten namelijk een aantal typfouten in en ik had het woord 'hôtel' verward met 'hôtes' en dus verkeerd vertaald. Toen ik daarmee klaar was, stuurde ik hem naar Audrey en ging ik weer verder met de lange vertaling. Audrey vroeg me op een gegeven moment of ik naar beneden wilde gaan. Eerst begreep ik niet wat ze bedoelde en ik wilde al mijn spullen meenemen, maar dat was dus niet nodig. Charline zou me gaan uitleggen hoe Transite, en de daarbij horende WebTransite werkt. Dat is een programma waarmee vertaalprojecten worden ontvangen, opgeslagen, verstuurd naar de vertaler, weer terug ontvangen en teruggestuurd naar de cliënt. Ze legde me dit uit omdat ik aan het eind van oktober/begin november degene ben die dat programma moet gebruiken, aangezien zij dan klaar is met haar stage. Terwijl ze het programma uitlegde, schreef ik alle stappen op (met mijn mooie handschrift is dat helemaal goed te lezen ;p) Naarmate er meer stappen bijkwamen en ik ook verschillende 'paragrafen' moest maken in mijn notities, werd het moeilijker en op een gegeven moment was het behoorlijk verwarrend. Toen het pauze was, gingen we in de 'pauzekamer' eten en omdat ik niet op Flavie d'r bureaustoel durfde te zitten, ging ik maar op de kruk zitten (schijterd hè ;]). Ik kon de gesprekken nog steeds niet volgen, maar ze hadden het onder andere over Transline; dat de instructies online stonden. Verder vroegen ze of ik aan sport deed; ik vertelde dat ik dat niet aan sport deed, maar dat ik wel op boogschieten zou willen. Daarop vertelden ze dat er in Boulogne ook een boogschuttersvereniging was. Na de pauze gingen Charline en ik verder met de uitleg over Transite, waarna ik keek of ik alles begreep. Daarna vroeg Audrey via Skype of ik naar boven wilde komen om de vertaling die terug had gekregen een keer na wilde kijken, want de vertaling zat nog te veel 'geplakt' aan de Franse bronzinnen en ze wilde dat ik vrijer en Nederlandser zou vertalen. Dat viel nog niet mee (weet niet of het aan de tekst lag of aan mij). Tot 5 uur ging ik verder met het nakijken van de oefenvertaling, waarna ik naar mijn kamer ging en ik rijst met kip ging koken, nou ja, opwarmen ;) Maar dat ging niet zoals verwacht: ik was vergeten gaatjes te prikken in de plastic, dus nadat de rijst was opgewarmd in de magnetron, stond de plastic bovenkant bol en kreeg ik het bakje niet open. Die avond sms'te ik Serge en Birgitte, de huiseigenaren, die op vakantie waren, dat er een aanmaning was gekomen om de waterstanden door te geven, maar dat ik dus niet wist wat ik moest doen. Maar hierop kreeg ik geen antwoord. Ook heb ik die avond het logboek bijgewerkt.

Op vrijdag 7 september wilde ik weer niet zo goed uit bed komen. Ik deed me aan, maakte eten en ging nog achter de laptop zitten. Daarna liep ik naar het werk, waar Florian opendeed. Ik keek de oefenvertaling nog eens door en stuurde deze naar 'Lille'. Hierna mocht ik naar beneden om me verder te verdiepen in Transite. Charline gaf nog een hele hoop uitleg en ik verloor door de hoeveelheid en mijn eigen schrijven (ja, dat kost me vaker moeite om te lezen) de weg. Ik moest zeggen welke stappen er gevolgd moesten worden, maar ik kwam er niet uit. Charline printe de instructies uit en ik begon deze te lezen.Tijdens de pauze ging Laura al een paar minuten nadat Charline en ik waren binnengekomen weg. Fleur en Charline hadden het over het feit dat een vertaler gemiddeld 2000 woorden per dag vertaalt! Ik kon niet geloven dat een vertaler zo veel woorden hoort te kunnen vertalen. Na de pauze ging ik verder met het lezen van de instructies en gelukkig begon het toch enigszins te dagen. Met een kleine opdracht kon ik laten zien of ik het begreep. Onder het lezen door probeerde Florian en Antoine een propje door een gat in het raam te gooien, wat na enkele pogingen lukte, waarna Anthoine heel snel naar buiten rende om het propje op te pakken en terug te rennen. Ook vroeg hij waar ik woonde, zowel in Nederland als in Boulogne en of ik een vriendin had. Hij wilde dit weten, zo zei hij, omdat Charline ook vrijgezel was. Rond 4 uur ging ik boodschappen doen en ging ik langs de bakker. Bezweet kwam ik aan op mijn kamer, waar ik de overgebleven aardappeltjes met erwten en worteltjes heb opgegeten. Dat was nog erg veel. Die avond heb ik met mijn zus en mijn moeder geskypet.

Nou, twee dagen (uitgebreid) 'bijgewerkt'.