Veertiende verslag (maandag 17 & dinsdag 18 sept)

Op maandag 17 september heb ik vrij lang gedaan over het klaarmaken van mijn ontbijt en lunch. Dat kwam mede doordat het lipje van het blikje leverpasta afbrak :/ Op de parkeerplaats bij het vertaalbureau stonden nog wat tenten van het Fête de la Beurière, maar ze waren bezig met afbreken. Die dag deed Laura open. Ik heb op het internet gezeten (ja, ik weet niet of dat mag :P maar ik had niks te doen) en heb mijn hotmail gecheckt, wat niet goed lukt op mijn kamer, vanwege het slechte internet. Ik besloot om te kijken of ik de Wikipedia-pagina over de Nederlandse regering kon vertalen. Net op het moment dat ik daaraan wilde beginnen, liet Charline weten dat er vertaalaanvragen waren. Toen ik naar beneden wilde gaan, vroeg Laura me of Charline me al had gevraagd of ik naar beneden wilde komen. Ik antwoordde van wel en bedankte haar en liep naar het bureau waar Charline zat. Ze legde me uit wat de bedoeling was en de eerste aanvraag die we binnenkregen, downloadde zich uiterst traag, zoals vrijdag ervoor ook het geval was. De andere aanvragen gingen gelukkig sneller. Ook moesten er twee of drie gemaakte vertalingen vanuit Excel naar Transite worden gekopieerd. Hierdoor kon ik twee stappen van de Transit-procedure overslaan. Rond half 1 gingen we pauze houden. Laura en Fleur zaten al in de 'pauzekamer'. Ik heb de gesprekken redelijk kunnen volgen. Ik wilde weten wat 'kruimels' in het Frans waren, maar ja, dat gaat niet makkelijk. Daarom vroeg ik wat 'crumbs' waren. Ze vroegen of ik bedoelde wat er op de grond lag [kruimels dus] en ze zeiden 'miettes'. Weet ik dat ook weer ^^
Ik bleef na de pause nog even zitten om mijn Skittles op te eten, die ik overigens wilde delen, maar alleen Fleur wilde er wel hebben. Terug aan het werk gingen Charline en ik weer de overgebleven projecten verwerken. Rond vier uur riep Frank, de directeur van een partnervertaabureau in Lille, MisterBabel, Charline naar zijn bureau en daarna was ik aan de beurt. Hij vroeg me of het wilde lukken met Transite en of ik begreep waarom Charline me dit aan het leren was. Ik zei dat dat was omdat Charline na oktober klaar was met haar stage en dat ik dan als enige met Transite moest werken. Frank zei verder dat het erg belangrijk was dat ik het programma goed onder de knie had en dat Decathlon een grote klant was en dat ik in feit de 'sleutel' was tot Decathlon. Ik kan ook naar hem toe gaan met vragen. Hij is er elke maandag. Vanaf januari zal de vrouw terugkomen die het voor Charline heeft gedaan, maar die momenteel met verlof is (is in Frankrijk een stuk langer dan in Nederland, wat dat betreft wel erg relaxed ;) ).
Rond 5 uur ging waren we bijna klaar met de projecten en rond kwart over 5 mocht ik gaan, terwijl Charline nog kostenramingen moest maken.
Op mijn kamer maakte ik aardappeltjes met erwtjes, worteltjes en vissticks. Rond rond half 9 belde een klasgenoot via Skype, maar om half 10 belde mijn moeder, dus moest de klasgenoot helaas wachten. Later kwam er nog een klasgenote bij. We hebben tot na middernacht gechat en we hadden het idee om een keer met z'n drieën bij elkaar te komen en om na de stage nog een 'groot' feest te houden. Lijkt me leuk!

Dinsdag 18 september: Bij het werk aangekomen, deed Florian open en toen ik een kwartiertje aan het werk was, vroeg Charline al of ik naar beneden kon komen, omdat er aanvragen waren binnengekomen. Ook nu moest ik sommige vertalingen overzetten vanuit Excel naar Transite. Daarna liet Charline me zien hoe ik 'bons de commande' [bestelbonnen] moet maken met API (voor cliënten). Rond 1 uur hielden we een pauze en rond half 2 stelden Laura en Fleur voor een stukje te gaan wandelen. We liepen langs het strand en Nausicáa en Laura zei dat het de week erna de laatste stageweek voor haar en Fleur zou zijn en ze vroeg of ik hen zou missen. Ik zei 'misschien wel' en daarop zei Laura dat ik dan 'tête-à-tête', oftwel alleen zou zijn met Charline. En ik maakte een nogal vreemd gebaar en zei iets in de trant van 'jahaha'. Ook vroeg ik of het mogelijk was om vakantie te krijgen. Maar blijkbaar hadden zij dat tijdens hun stage nooit gehad en dus was ik bang dat dat voor mij ook niet mogelijk was.
Terug op het werk kwamen nog drie aanvragen binnen en deze downloadden zich zo traag dat we maar gewoon de paar regels die waren vertaald direct in een mail naar de vertaler te sturen. Daarna legde Charline me uit hoe ik een kostenraming voor vertalers moest maken. Veel van de stappen zijn dezelfde als die voor het maken van een bestelbon voor cliënten. Vooral het bekijken welke vertaler er aan een project had gewerkt is nog lastig en kost nog veel tijd.
Op mijn kamer besloot ik tagliatelle met Mexicaanse erwtenmix en kipnuggets te maken. Een groot deel van de saus schudde ik stom genoeg weg bij het afschudden van het water en dus had ik vrij droge pasta. Na de afwas bedacht ik me dat ik nog naar het hotel moest gaan om een kamer voor mijn ouders te reserveren. Ik vertelde dit aan Serge en Brigitte en zij zeiden dat mijn ouders wel op een slaapkamer konden slapen. Ook vertelde Serge dat er elke woensdag en zaterdag een markt is in de Grande Rue. Daarna liep ik terug naar de kamer en had een slecht Skypegesprek met mijn ouders: veel wegvallen van het beeld en slecht geluid.