Zesde verslag (zaterdag 1 september)

Op zaterdag 1 september ben ik om 8 uur opgestaan, hoewel ik natuurlijk best had kunnen blijven liggen, maar ik moest voor het eerst boodschappen doen. Nadat ik me had aangekleed en alle andere 'Op zaterdag 1 september ben ik om 8 uur opgestaan, hoewel ik natuurlijk best had kunnen blijven liggen, maar ik moest voor het eerst boodschappen doen. Nadat ik me had aangekleed en alle andere 'ochtendrituelen' had gedaan, ben ik die gaan doen, al twijfelde ik of ik de trolley (het rolkoffer) mee zou nemen. Uiteindelijk heb ik besloten dat toch maar te doen, evenals mijn schoudertas. Onderweg naar de Carrefour sprak een man me aan en hij bood me een honingsnoepje aan en hij vertelde me dat hij een circusartiest was en dat het circus de week daarvoor kapot was gegaan. (Ik had eerst niet begrepen dat hij een circusartiest was, maar dat terzijde). Hij zei dat hij geld nodig had om zijn dieren te verzorgen en hij wees naar een hondje dat op een soort orgeltje zat (tenminste het leek op een zo'n klein draaiorgel) en hij liet me daar ook doosjes en blikjes, met daarin die honingsnoepjes. Hij vroeg me welke ik zou willen kopen en ik had eerst de prijs verkeerd verstaan: ik dacht namelijk dat de drie doosjes snoepjes €5 kostten en een blikje, met daarin volgens hem een bewaarsteen, €30. Ik heb even nagedacht en hij zei dat een van beide voedsel voor de dieren zou betekenen en de andere vaccinaties. Ik besloot de doosjes te kopen en hij gaf me de doosjes en zei €50! Ik zei 'vijftig!?' en ik zei dat ik dat te veel vond. Daarna zei hij dat hij ze me voor €10 zou verkopen en dat deed ik. Ik betaalde en hij gaf me een hand en bedankte me een wenste me een fijne dag. Ik liep verder en ik pakte bij de supermarkt een winkelkar en stopte daar mijn trolley in. In de supermarkt was het nogal zoeken naar alle spullen die op mijn lijstje stonden en ik heb dan ook echt meerdere keren bijna alle rijen doorgelopen. Ik heb nog gevraagd waar de Javel, een schoonmaakmiddel, stond. Uiteindeljk, na een hele tijd, had ik alles en liep ik naar de kassa, waar het druk was, maar dat had ik ook wel verwacht van de zaterdag. De kassa's staan ook wel erg dichtbij de rekken, maar het was evengoed druk. Toen ik aan de buurt was, scande de kassamevrouw alles heel snel en ik had moeite om haar bij te houden met inladen. Ik vroeg of ik kon betalen met bankpas en dat deed ik en daarna deed ik de rest van de spullen snel in de tas en in de winkelwagen en liep ermee terug naar de winkelwagens en stopte de spullen in de tassen. Daarna ging ik naar mijn kamer. Het eerste stuk van de weg ging prima, maar toen begon de beklimming van de straat en ik kreeg een beetje last van mijn benen. Ik moest op den duur een aantal flessen frisdrank van de tas in de trolley stoppen, omdat het mij zo zwaar werd. Verder begon ik ook te zweten. Het was echt ongeloofelijk vermoeiend. Toen ik eindelijk op het vlakkere stuk kwam, was ik opgelucht, maar ik moest nog een stukje.Toen ik bij het huis was, was ik helemaal opgelucht, maar ik moest binnen nog alles naar boven, de vierde verdieping, dragen. Dat ging niet makkelijk, maar het was net iets makkelijker dan de hele weg naar het huis toe. Met een bezweet gezicht kwam ik aan en ik ben eerst even achter de laptop gaan zitten om op adem te komen en daarna heb ik de spullen uit de tassen gehaald en op de juiste plek gezet. Daarna ben ik op Facebook een album gaan maken van de foto's die ik toen dan toe van Boulogne had gemaakt, met daarbij de tijd en een onderwerp erbij. Dat was niet makkelijk, want het invullen van de tijd duurde best lang. Toen ik dat gedaan had, sloeg ik op en keek ik of het was gelukt. Ik lag dat Facebook maar één foto had geplaatst en ik schrok. Met tegenzin begon ik opnieuw een album te maken en toen die klaar was, keek ik of ik echt wel goed gekeken had bij het 'vorige' album en die bleek wel alle foto's te bevatten... Die tweede keer was dus voor niks, maar ik was al blij dat de foto's op Facebook stonden. Vervolgens besloot ik de stad te verkennen en ik liep naar buiten, maar deze keer niet naar het centrum, maar net de andere kant op. Ik kwam onder andere voorbij een grote begraafplaats (die zo zag ik later ook op google maps staat aangegeven) en ik liep door een woonwijk, zag een (voetbal)stadion waar 15.004 zitplaatsen waren (ja, een apart getal, vond ik ook). Verder kwam ik in een nabijgelegen dorpje, Saint-Omer, waarbij op het stadsbord iets in de trant stond van 'fleurigste van Frankrijk'. Daar zag ik niet veel, op een gedenkmonument van de Eerste Wereldoorlog tegen, met de tekst: 'voor de jongeren van Saint-Omer die zijn gevallen tussen 1914 en 1918'. Ik begon dorst te krijgen, maar ik had geen drinken meegenomen, dus daarom wilde ik teruglopen. Ik liep een zijstraat in en liep zo met een rondje terug naar Boulogne. Gelukkig zag ik al gauw de begraafplaats en het gedenkmonument voor beide Wereldoorlogen, die ik al op de heenweg was tegengekomen (maar niet in dit verslag heb genoemd, om verwarring te voorkomen). Na ik denk 1,5 uur te hebben gelopen, was ik terug in mijn kamer en ik ging ik vrijwel meteen koken en wel aardappeltjes in de pan, met kipnuggets en erwtjes. Na de afwas heb ik me gedoucht en daarna ging ik verder aan mijn papieren blog en heb ik een oud-klasgenoot geholpen met het reviseren van een behoorlijk lange vertaling (4 pagina's). Hier was ik dan ook pas rond 1 uur 's nachts mee klaar, waarna ik naar bed ben gegaan.

Weer een lange tekst, waarvan ik overigens dacht dat ik deze weer helemaal opnieuw kon schrijven, aangezien de auto-back-up niet werkte, doordat het internet hier in de kamer eigenlijk behoorlijk klote is. Gelukkig heb ik een stuk kunnen opslaan en heb ik mijn verslag verre van helemaal opnieuw moeten schrijven.

Tot een volgende keer!

Groetjes,

Dion