25ste verslag (donderdag 18 - zondag 21 oktober)

Op donderdag 18 oktober zette ik de gele vuilniszak buiten en op het werk deed Antoine open en vroeg Pierrick of ik wat dozen naar beneden kon dragen. Bij de grote doos kon ik niet goed zien waar ik mijn voeten op de treden zette, dus liep ik rustig omlaag. Daarna ging ik aan de slag met de Japanse teksten. Bij de zogenoemde 'TR-teksten' ging dit snel, omdat ik deze in principe niet na hoefde te kijken, aangezien het allemaal dezelfde fouten waren en die zaten allemaal in de lange, andere teksten. Ook kreeg ik er voor de pauze nog een andere taak bij: het kopiëren/plakken van naar het Duits vertaalde zinnen in Transit. Doordat ik dit tijdens het importeren moest doen en ik dus vaak naar de andere pc moest kijken om de voortgang te bekijken, moest ik deze taak vaak onderbreken. Ik heb de hele pauze doorgewerkt; ik was ook de pasta vergeten mee te nemen.Onder het importeren wilde ik wat gaan halen, maar omdat de het importeren op de pc's geenszins gelijk ging, zag ik hier toch maar van af.
Het was wel een gedoe om bij te houden welke bestanden ik al had gedaan en welke ik al had verstuurd. Dit was me zonder lijst en marker op geen goed moment in de toekomst gelukt. Bovendien kreeg ik op een gegeven moment in de gaten dat ik op de andere pc niet de juiste bestanden aan het importeren was [>=<]. Deze moesten namelijk '_1' in hun bestandsnaam hebben staan en dus kon ik weer nagaan welke ik nou op de andere pc had gedaan en welke daar fout waren. Daarnaast moet ik ook weer de goede bestanden importeren en Benjamin deze goede bestanden sturen, aangezien ik hem al de meeste foute had gestuurd.
Rond kwart voor zes ben ik naar mijn kamer gegaan. Onderweg wilde ik een pizza halen, maar ik kon pas rond 7 uur een pizza ophalen. Ik bestelde me een pizza Normandie. In de gang van het huis kwam ik Serge en Brigitte tegen, tegen wie ik zei dat ik een pizza ging halen/ophalen. Serge wilde ook wel een pizza en ze gaven me 20 euro mee. Ik zei dat ik de pizza al had besteld, maar dat was geen probleem. Daarom haalde ik de pizza en at deze samen met Serge op. Hij zette van alles op tafel en we dronken een klein glas wijn en aten brood, dat de Fransen breken en niet snijden. Vervolgens delen ze het met de tafel. Na wat gepraat te hebben, nam ik het overgebleven stuk pizza mee naar mijn kamer. Ik kreeg een toetje mee. Ik hoefde Serge niks te betalen. Ik heb in het papieren logboek geschreven, met mijn zus geskypt en gegamed.

Na het bestellen van de pizza, liep ik naar het huis en ik liep langs drie jongens, waarvan een schijnbeweging naar mij maakte toen ze voorbijliepen. Natuurlijk reageerde ik door een beetje mijn armen op te tillen en daar moesten zij om lachen.

Vrijdag 19 oktober: bij het opwarmen van de melk voor de chocolademelk kookte deze over, doordat ik was vergeten de magnetron van Haute (hoog) op Moyenne (gemiddeld) te zetten. Marie zet deze volgens mijn altijd op Haute en deze keer was ik dat dus vergeten te veranderen. Rond half 9 ging ik naar het werk, waar Marc en de nieuwe werknemer de deur voor me openlieten. Omdat Laura terug was die dag, kon ik maar een pc gebruiken om de Japanse teksten te importeren. Onder het importeren door werkte ik aan de lijst me vertalers. Rond 1 uur ging ik de pasta opwarmen. Ik had die morgen wel bijna de verkeerde bak meegenomen, namelijk die met kipreepjes in satésaus. Charline was net als Antoine naar de MacDonald's geweest omdat ze wilde 'vieren' dat ze haar master voor haar vertaalopleiding had gehaald! Nadat ik documenten, dus ook de verbeterde, had geïmporteerd stuurde ik deze naar Benjamin. Ik kon in het ene bericht 3 bestanden versturen en in een ander maar 1. Rond half 3 vroeg Pierrick me of ik vertalers wilde gaan zoeken die gespecialiseerd zijn in IT en software-localisatie vanuit het Engels naar het Nederlands. Rond half 5 vroegen Wulfran (de letterlijk 'grote' baas), Sébastien en Pierrick me of ik me wilde richten op vertalers die ervaring hebben met het werken aan projecten voor Microsoft. Op hun kantoor legden ze me de details uit. De gevonden vertalers moest (en moet ik nog) doorsturen naar Sébastien. Het is een groot project, want ik moet 20 tot 30 vertalers zoeken (die heb ik momenteel denk ik wel bij elkaar).
Rond tien over half 5 vertrok ik en ging ik naar de Carrefour. Aan de kassa gebruikte ik voor de eerste keer mijn klantenkaart. Op mijn kamer kookte ik rijst me kipreepjes satésaus (juist die uit die bak die ik bijna naar het werk had meegenomen) en courgette. Tijdens de afwas vertrok Marie naar het werk en na de afwas schreef ik in het logboek.

Op zaterdag 20 oktober werd ik rond half 9 wakker en bleef tot ongeveer 9 uur liggen. Bij de Carrefour was het best druk, al had ik aan de kassa het gevoel meer tijd te hebben om mijn boodschappen in te laden. Vervolgens liep ik over de markt, waar het nog drukker was. Hier kocht ik voor een mooi prijsje (€1,50/kilo) peren, al was dat wel even zoeken. Ook kocht ik bij een andere kraam 1 kilo druiven en 1 kilo (tros) bananen voor ongeveer €3. Op mijn kamer keek ik op de site van het VVV-kantoor wat er te doen was. Bij Chapitre zocht ik economische bladen evenals bij een tabakszaak, maar zonder succes. Ik liep vervolgens naar het VVV-kantoor en vroeg daar wat er van het weekend te doen was. De vrouw daar gaf me een boekje met daarin de evenementen tot en met 3 november. Aangezien het peertje van mijn nachtlampje was gesprongen, kocht ik me bij de doe-het-zelf-zaak Mr Bricolage een nieuw peertje. Ik heb vervolgens een tijdje in het evenementenboekje gekeken en twijfelde of ik naar een expositie in de bieb zou gaan of naar het Château-musée. Ik besloot naar het laatste te gaan, waar een expositie werd gehouden over het leven in het gebied rond het Kanaal, aan zowel de Engelse als aan het Franse kant, zo'n 3500 jaar geleden. De teksten waren in het Frans, Engels en het Nederlands en ik moet zeggen dat ze goed vertaald waren (doe ik niet zo 1,2,3). Het viel me op de de Engelse vertalingen altijd het kortste waren en de Franse vaak het langst (al scheelde dat maar weinig met de Nederlandse). Het was een interessante expositie, die bestond uit twee delen. Het eerste deel ging vooral over het dagelijks leven, terwijl het andere deel ging over wapens en over een enorme boot die was gevonden. Er stond een replica met een schal van 1:2 en die was al lang.
Rond half 6 sloten ze af en ging ik naar mijn kamer, waar ik spaghetti met courgette (eet ik veel, dat weet ik) en champignons en tonijn wilde eten. Tijdens het bereiden had ik echter te veel spaghetti, maar bovendien had ik de verkeerde pit aangezet, waar geen pan op stond. Ik vond het al gek dat het water niet wilde koken. Tijdens het afwassen, zong ik mee met de liedjes op de iPod, waardoor ik niet in de gaten had dat Marie terug was gekomen en toen de deur openging, zei ik van schrik: "Yes I'm singing", waarop ze alleen lachte en ik haar vroeg hoe haar dag was. Verschrikkelijk zei ze, waarna ze haar kamer binnenliep. na het douchen scheef ik in het logboek en las ik op internet dat Khadaffi al een jaar dood was. Dat kon ik niet geloven! Skypen met mijn moeder ging slecht en ik heb daarna gegamed.

Op zondag 21 oktober ben ik rond half 10 opgestaan en heb ik schoongemaakt en gestofzuigd. Daarna pakte ik alle was bij elkaar en liep naar de wasserette. Ik moest wel door de regen, maar dat was ook wel weer positief, want dan zou het waarschijnlijk minder druk zijn bij de wasserette en dat was ook zo. Na eerst te hebben geprobeerd de witte was in de 6 kg trommel te stoppen, moest ik toch overstappen op de 8 kg trommel. Er kwam een oudere man binnen, waarschijnlijk de baas, en hij vroeg me of de was die in een van de trommels zat, van mij was. Die was had ik ook zien liggen, maar die was niet van mij. De machine met de witte was had wel erg lang werk: de tweede droogronde van de donkere was was ongeveer gelijkertijd klaar. Toen ik terug op mijn kamer was, maakte ik mijn bed op en ik warmde soep op en las ik in het boek en Skypte ik met mijn zus en daarna met mijn moeder. Ten slotte las ik nog in de krant.